Jeugdinrichtingen
Derya is vijftien jaar. Ze heeft tasjes gestolen van mensen op straat. Daarom zit ze in een jeugdinrichting. Dat is geen pretje! Ze heeft geen mobieltje. Geen scooter. Geen spelcomputer. Geen verjaardagsfeest thuis. En ze kan niet naar vriendinnen toe. Ze heeft weinig meer voor zichzelf. Wat ze wel op haar kamer mag hebben staat in de huisregels van de inrichting.
Dat is niet voor niets gebeurd. Omdat ze schuldig is aan diefstal, heeft ze straf verdiend, vindt de rechter. Derya moet voor straf een tijd in een justitiële jeugdinrichting verblijven. Maar ze krijgt daar ook de kans om een nieuwe start in haar leven te maken. Dat zal haar wel lukken, denkt ze nu. Als haar straf erop zit, zien ze haar in deze inrichting niet meer terug. Nooit meer.
In de justitiële jeugdinrichting waar Derya verblijft, verblijven niet alleen jongeren die jeugddetentie opgelegd hebben gekregen van de rechter. Sommigen zijn nog niet voorgekomen bij de rechter. Dat noemen we voorlopige hechtenis. Anderen hebben een straf van minimaal twee jaar gekregen omdat ze zo iets ernstigs hebben gedaan dat ze verplicht behandeld moeten worden. Deze straf noemen we een PIJ-maatregel. PIJ staat voor Plaatsing in een Inrichting voor Jeugdigen.
