Rooms-Katholieke geestelijke verzorging

De missie

Wie naar het ontstaan van het christendom kijkt, ziet dat velen van de eerste christenen de gevangenis vanuit eigen ervaring kenden. Jezus Christus zelf is immers gevangen genomen en veroordeeld, en met hem velen van zijn volgers. Gevangenen bezoeken is dan ook een opdracht voor christenen en hoort al vanaf het begin -2000 jaar geleden- tot het wezen van het christendom. Dat geldt ook vandaag de dag nog.

Iedere dag bezoeken vrijwilligers en R-K geestelijk verzorgers namens en vanuit de R-K kerk gevangenen die dat wensen. Ze doen dat om hen te bemoedigen, te troosten, en waar mogelijk toekomst te helpen vinden en bieden. De reden dat zij dat doen is uiteindelijk heel eenvoudig: niemand is zonder fouten en misstappen. En juist Jezus heeft laten zien dat Gods liefde voor iedereen is, ongeacht de fouten of misstappen: je kunt bij God steeds terecht. Door Hem word je nooit vergeten.

Die overtuiging willen R-K geestelijk verzorgers in woord en daad duidelijk maken door er te zijn en te luisteren naar de levensverhalen van gedetineerden, met hun mooie en minder mooie kanten. Door pastorale en praktische (diaconale) zorg en advisering proberen ze bij te dragen aan een hoopvolle toekomst en humane detentie.

Verder dan detentie

Als een mens wordt opgesloten, lijkt het leven tot stilstand te komen. Tegelijk gebeurt er veel: Er is verdriet, pijn, boosheid en angst. Er zijn vragen en zorgen over hoe het verder moet. In die onzekerheid willen de R-K geestelijk verzorgers gesprekspartner zijn vanuit de overtuiging dat een gedetineerde zijn last niet alleen hoeft te dragen en dat geen mens is afgeschreven. Zeker niet voor God. Naast het werk in de inrichting kijken zij mee over de grenzen van de detentie heen door te verwijzen naar nazorginstanties of kerken die zich onder andere richten op de opvang van ex-gedetineerden.

Op basis van vertrouwen en met anderen

R-K geestelijk verzorgers hebben binnen de muren met veel ingeslotenen contact. Ze doen dat op basis van het vertrouwen dat ze krijgen. Dat gebeurt in individuele gesprekken, groepsgesprekken en in kerkdiensten. Daarbij gaat het om de verwerking van het verleden en om oriëntatie op de toekomst. In de praktijk komt daardoor haast vanzelf het verlangen naar ‘een goed leven’ samen met anderen ter sprake. Onderwerp van gesprek is dan ook al snel wat dat goede leven dan is en wat dat vraagt. Het zijn vaak geen gemakkelijke, maar wel uiteindelijk goede gesprekken die helpen een weg door het leven te vinden, samen met anderen. Want niemand leeft alleen voor zichzelf. Die verbinding met anderen wordt ook voortdurend gezocht. En anderen willen daarbij ook helpen: familie, maar ook organisaties als Kerken met Stip en Exodus, vele vrijwilligersinzet via nazorgorganisaties en kleine maar belangrijke zaken als de gedetineerdenagenda, een rozenkrans, een bijbel.

Zending

Het R-K justitiepastoraat verricht zijn taak in opdracht van en in samenwerking met de Nederlandse Bisschoppenconferentie van de R-K kerk, die als zendende instantie optreedt.