Nieuw bij de RJJI: “Ik kreeg alle ruimte om te leren en te observeren”

Nieuwe uitdaging
Ik ben Marleen en ik werk sinds 1 januari van dit jaar bij De Hunnerberg op de LBU. Hiervoor werkte ik in de dovenpsychiatrie met dove en slechthorende cliënten met psychische problematieken en een verstandelijke beperking, een hele specifieke doelgroep. Na elf jaar was ik eraan toe om wat anders te gaan doen. Ik heb ooit eerder met jeugd gewerkt en dat heeft me altijd aangesproken, al sinds ik de opleiding SPH deed. Ook was ik altijd al nieuwsgierig naar het werken in een gesloten setting. Toen ik besloot om op zoek te gaan naar een nieuwe uitdaging, kwam ik deze functie tegen waarin beide werelden samenkwamen. Na een sollicitatiegesprek en twee meeloopdagen, sprak de LBU me meteen aan en ik ben nog steeds blij dat ik ben gekoppeld aan deze afdeling.

Geen druk
Tijdens mijn inwerkperiode stond ik eerst twee maanden 'boven de sterkte'. Dat betekent dat ik meeliep met de medewerkers van de groep. Dit gaf me de kans om veel te leren van anderen. Ik kon ook op andere afdelingen meekijken, wat soms lastig was omdat iedereen dingen net iets anders aanpakt en we ook verschillende afdelingen hebben. Er kwam in die eerste periode wel echt veel op me af, dus het was zeker een uitdaging om daar een beetje mijn eigen weg in te vinden. Zo kwam ik er ook achter dat het helemaal niet erg is om veel vragen te stellen, want op die manier heb ik veel geleerd van mijn collega’s, en nu nog steeds. We hebben een divers team met zowel mannen als vrouwen, en er is een mix van ervaren en minder ervaren medewerkers. Iedereen was heel open en ik kreeg alle ruimte om te leren, te observeren en de organisatie te leren kennen. Ik voelde totaal geen druk en dat heb ik echt als heel fijn ervaren.

Basisopleiding
Eind februari/begin maart volgde ik vervolgens de drieweekse basisopleiding in Justitieel Complex Zeist. Dit was echt ontzettend waardevol. In een groep van ongeveer 10 andere nieuwe collega’s vanuit alle drie de RJJI-locaties kregen we op heel veel verschillende gebieden verschillende lessen. Zo kregen we les in elementaire zelfverdediging, hoe te handelen bij alarmsituaties, omgang met jongeren, recht, fouilleren, boeien en hoe te handelen bij agressie. De opleiding gaf me een goede basiskennis en was echt ontzettend nuttig.

Werkzaamheden
Een werkdag voor mij begint met het lezen van de overdracht van de dag ervoor. Ik kijk welke jongeren op verlof zijn óf gaan die dag en daarna verdelen we samen met collega’s de werkzaamheden. Daaropvolgend worden de jongeren uitgesloten en begeleid je het proces rondom het ontbijt en de verdere opstart van de dag. Vervolgens gaan de jongeren op verlof, naar onderwijs of zelfs naar werk en in die tijd kunnen wij rapporteren, hebben we overdrachten en bijvoorbeeld jongerenbespreking. Tussendoor zijn er ook diverse luchtmomenten, corveemomenten, (mentor)gesprekken, recreatiemomenten en eet- en kookmomenten waar we ook vaak bij betrokken zijn.

Diverse doelgroep
De jongeren waarmee ik werk hebben allemaal verschillende karakters. Met de ene jongere vind je meer aansluiting dan met de andere, dat is altijd zo en hier niet anders. Qua leeftijd zitten ze eigenlijk in de bloei van hun leven en je kunt hier echt iets bijdragen aan hun ontwikkeling. Hier op de LBU hebben de jongeren meer verantwoordelijkheden en je werkt daardoor ook veel meer samen met hen aan hun toekomst. Ze zijn gemotiveerd om stappen te maken zoals het zoeken van werk of het volgen van een opleiding. Het is leuk om ze daarin te begeleiden.

Doorgroeimogelijkheden
Op dit moment ben ik officieel nog groepsleider maar zodra ik SKJ-geregistreerd ben, zal ik doorgroeien naar pedagogisch medewerker. Dan word ik ook officieel mentor van een jongere. Dat is een extra verdiepingsslag die ik zeker wil maken, want één van de redenen dat ik hier heb gesolliciteerd is omdat er hier altijd doorgroeimoeilijkheden zijn. Hierna zou ik bijvoorbeeld ook nog kunnen doorgroeien naar senior pedagogisch medewerker.

Investeren
Wat ik (potentiële) nieuwe collega’s zou willen meegeven is dat je jezelf moet zijn en duidelijk je grenzen aan moet geven, vooral in het contact met de jongeren. Ze zoeken nu eenmaal de grenzen op en daarin moet je duidelijke kaders stellen. Op die manier weet je van elkaar wat je aan elkaar hebt, dat is cruciaal in het contact met de jongeren. Uiteindelijk bereik je samen het meeste, maar daar moet je dus wel in investeren. Je moet niet verwachten dat dat al binnen een paar dagen of weken lukt, dat heeft tijd nodig. Je moet goed weten waar je terechtkomt, want het is een serieuze werkplek met uiteenlopende verantwoordelijkheden. Je moet sterk in je schoenen staan en het werk niet onderschatten, omdat de toekomst van de jongeren op het spel staat. Ook moet je goed kunnen relativeren en dat kan gelukkig, met de collega’s en het team waarin ik werk. We houden elkaar daarin scherp en dat is ontzettend fijn.