“Mijn hart ligt bij werken met mensen in een dynamische omgeving, daarom vond ik hier al snel mijn draai”

Verhalen uit de praktijk

Huisvesting, dagbesteding, inkomen, psychische gezondheid: allemaal onderwerpen waarvoor Veronique oog heeft. Als casemanager ondersteunt ze gedetineerden in de penitentiaire inrichting Sittard bij het opstellen en uitvoeren van hun re-integratieplan. Verbinden staat daarbij voorop. Vanuit een regisserende rol schakelt ze met gedetineerden, collega’s en ketenpartners, zoals gemeentes en de daklozenopvang. Met als doel? Mensen zo goed mogelijk klaarstomen voor de maatschappij om recidive te voorkomen.

Veronique
Beeld: ©DJI

Een-op-een

Als directeur van een particulier opleidingsinstituut stond Veronique steeds minder in contact met de doelgroep. Terwijl ze focuste op managementtaken, miste ze het om leerlingen te begeleiden. Want een-op-eencontact: daar krijgt ze energie van. Ook wilde ze een maatschappelijke bijdrage leveren. “Al snel ontdekte ik de werkenbij-site van de Dienst Justitiële Inrichtingen”, vertelt Veronique. “Ik solliciteerde en werd aangenomen als penitentiair inrichtingswerker. Na een tijdje kwam er een mooie uitdaging op mijn pad: de functie van casemanager. Mijn ervaring met jongerenwerk en in de penitentiaire inrichting gaven hiervoor een ingang. Nu heb ik deze rol anderhalf jaar. Naast dat ik veel leer in het werkveld, volg ik de deeltijdstudie Social Work. Zo blijf ik mezelf ontwikkelen.”

Risico’s beperken

Wat Veronique als casemanager zoal doet? Ze legt het uit: “Ik heb een caseload van ongeveer dertig gedetineerden. Zij wachten in het huis van bewaring op het oordeel van de rechter. Samen met hen zet ik de eerste lijntjes uit en geef ik het re-integratietraject vorm. De motivatie van de gedetineerden is daarbij, sinds de ingang van de Wet straffen en beschermen, leidend. Waar voorheen vaststond wanneer iemand meer vrijheden zou krijgen, is dit nu afhankelijk van wat diegene laat zien. Naar arbeid gaan, actief werken aan gedrags- en re-integratiedoelen: gedetineerden zijn zelf verantwoordelijk voor het wel of niet in aanmerking komen voor onder andere verlof. Ik ondersteun hen daarbij en bespreek de voortgang eens per zes weken in een multidisciplinair overleg. Vanuit verschillende oogpunten bekijken we hier de risico’s bij het verlenen van vrijheden. We letten daarbij op onderwerpen als veiligheid, zelfredzaamheid en het voorkomen van recidive.

Zeven basisvoorwaarden

“De zeven basisvoorwaarden zijn het uitgangspunt in mijn werk”, deelt Veronique. “Deze zijn als volgt: het hebben van een onderdak, identiteitsbewijs, inkomen en beschermend sociaal netwerk, én het werken aan de psychische gezondheid en oppakken van de eventuele schulden- en verslavingsproblematiek. Door deze voorwaarden op orde te brengen, creëren we een stabiele situatie na de vrijlating. Mijn rol daarbij zit hem onder andere in het leggen van de verbinding. Zijn er bijvoorbeeld schulden? Dan leg ik contact met instanties om, in samenwerking met ons re-integratiecentrum, een betalingsregeling in gang te zetten.

Heeft iemand geen beschermend sociaal netwerk? Dan benader ik Gevangenenzorg Nederland voor de mogelijkheden om een buddy te regelen. Ook bespreek ik in multidisciplinair teamverband of er sprake is van psychische klachten en zet ik waar nodig een hulptraject in gang. Praktische zaken als deze pak ik samen met gedetineerden op, waarna ik lijntjes uitzet voor de uitvoering. Het gaat daarbij over mensen, waardoor elke casus anders is. Dat maakt mijn werk ontzettend interessant.”

Sittard groep
Beeld: ©DJI

Goede match

Naast afwisseling biedt de rol van Veronique ook veel vrijheid. “Ik mag mijn dagen zelf invullen. Deze manier van werken past goed bij me”, deelt ze enthousiast. “Dagelijks spreek ik de gedetineerden, zowel op aanvraag als eigen initiatief. Wanneer? Dat is aan mij. Daarbij houd ik natuurlijk rekening met het dagprogramma. Tijdens de gesprekken evalueren we de voortgang vanuit de ogen van onze medewerkers én de gedetineerde. We kijken naar verbeterpunten en stellen doelen vast. In verband met de veiligheid is hierbij een penitentiair inrichtingswerker aanwezig. Verder loop ik vaak een rondje op de afdeling, bijvoorbeeld tijdens het recreatieblok op de leefafdeling. Zo kan ik observeren en kunnen gedetineerden mij vragen stellen.”

Toekomstperspectief

Veronique vertelt dat ze helemaal op haar plek zit. “Mijn functie is uitdagend en ik kan echt iets voor mensen betekenen. Zo heb ik eens een man begeleid die na vrijlating herhaaldelijk bij ons terugkwam. Ik bleef in hem geloven en investeerde in een vertrouwensband. Het was een hobbelig pad, maar uiteindelijk maakte hij een ommezwaai. Vanuit eigen initiatief koos hij voor een afkicktraject. Daar ben ik echt trots op. In de toekomst lijkt het me leuk om beleidsmatige verantwoordelijkheden op te pakken. Ik zoek steeds naar manieren om het werk nóg beter te doen en zou daar graag op procesmatig niveau aan bijdragen.”

Vacature!

Bekijk hier de vacature voor casemanager in de penitentiaire inrichting Sittard en wie weet word jij de nieuwe collega van Veronique.